Aby być przekonującym warto być wiarygodnym, naturalnym, jak również treściwym i pewnym tego co się mówi. O ile wypowiedź jest poparta rzeczowymi argumentami, absolutnie prawdziwymi nie ma się o co obawiać. Mimo wszystko swoje wystąpienie należy skrupulatnie przygotować, by było czytelne, jasne i poprawne językowo, adekwatne do tematu, pytania itd. Jeśli jesteśmy o coś pytani, winniśmy odpowiadać wprost na zadane pytanie, w przeciwnym razie wydamy się nieprzekonywujący odpowiadając wymijająco lub nie na temat.
Odpowiadając zarówno ad vocem, jak też na pytanie warto swoją odpowiedź tak twierdzącą jak i przeczącą stosownie uargumentować wychodząc od ogółu do szczegółu. Należy pamiętać o porządku wypowiedzi, gdyż chaos nie sprzyja przekonaniu rozmówcy.
W rozmowie nie wypadają zbyt dobrze osoby zestresowane, uciekające wzrokiem od rozmówcy i plączące się w faktach, a co gorsza posługujące się kłamstwem. Prócz kłamstw niewskazane są także puste frazesy, populizm, które szybko jest rozpoznać i można uznać rozmówcę za osobę niepoważną i niegodną rozmowy.
Istotna jest także kultura wypowiedzi, języki jakim się wypowiadamy, z jakim szacunkiem podchodzimy do rozmówcy. Oczywiście operując odpowiednią formą wypowiedzi można skryć swoją niewiedzę merytoryczną, zauroczyć sobą, niekoniecznie treścią wypowiedzi dyskutanta.
Sposób wypowiedzi jak również zachowania to kluczowe elementy perswazji. Wbrew pozorom na umiejętność przekonywania wpływ ma ton głosu, tempo wypowiedzi, słownictwo, jak również okoliczności zewnętrzne. W zależności od okoliczności, miejsca i czasu w którym przychodzi nam zabrać głos winniśmy dopasować swoje zachowanie, mowę ciała, wygląd, w tym makijaż, fryzurę, ubiór. Jeśli jest taka możliwość każde wystąpienie warto przygotować. Odrobina improwizacji i zaskoczenia również jest wskazana, gdyż dzięki nim mamy szansę być naturalni. Nieskrępowana wypowiedź to klucz do sukcesu, jednak elastyczność dyskusji nie powinna sprawić, że damy się zbić z tropu, bowiem winniśmy dążyć do wyznaczonych w rozmowie celów przedstawiając kolejno swoje argumenty, najlepiej niepozornie, nienachalnie a „przy okazji”.
Nie można zapomnieć o długości wypowiedzi. Zbyt krótkie odpowiedzi na pytania mogą spowodować niezręczną ciszę, która odpowiada za niepewność. Jąkanie, czy też tracenie wątku wypowiedzi także nie będzie pozytywnie odebrane. Podobnie jak nadmierna gestykulacja, czy też przyjęcie zbyt sztywnej postawy wręcz nieruchomej. Doskonale działa na rozmówcę przykład z życia wzięty, dlatego też warto przedstawiać swoje racje na przykładach unikając mało ciekawych i co gorsza niezrozumiałych teorii.
Zespół SZKOLENIA.COM