Przepis na …. wypalenie zawodowe

„Aby praca przynosiła satysfakcję, muszą być spełnione trzy warunki: człowiek musi się
do niej nadawać, nie może jej wykonywać 24 godziny na dobę oraz musi czuć,
że odnosi w niej sukcesy”

/John Ruskin, 1851/

• Zostawaj codziennie po godzinach. Staraj się również pracować w soboty, niedziele i święta.
• O swojej pracy, zadaniach do wykonania, o goniących cię terminach myśl 24 godziny na dobę. Nie odpuszczaj sobie nawet przy rodzinnej kolacji i w nocy.
• Podczas urlopu, leżąc na plaży nie wyłączaj telefonu, miej przy sobie laptop i bądź cały czas on-line, bo może umknąć ci coś ważnego w twojej pracy i będzie ci po powrocie trudno nadrobić stracony czas. Jeśli już musisz wziąć urlop, to wybieraj takie miejsca, gdzie cały czas będziesz „w zasięgu”.
• Staraj się nie schodzić z raz obranej ścieżki. Wykorzystuj tylko starą wiedzę zdobytą podczas edukacji. Nie zaśmiecaj sobie myśli nowymi rozwiązaniami, idolami itp. Najlepiej trzymać się starych, bezpiecznych i sprawdzonych przecież rozwiązań.
• Nie relaksuj się. Nie zastanawiaj się nad tym, co mogłoby ci sprawić przyjemność. Nie ma sensu być w dobrym nastroju przez cały dzień.
• Skup się na pracy. Unikaj wszystkiego, co wytrąciłoby cię z rytmu twojej podróży po awans. Jeśli go nie zdobędziesz, to będzie to wyłącznie twoja wina.
• Nie przyznawaj się do tego, nawet przed sobą, że praca cię stresuje. Stres i zmęczenie odczuwają tylko słabe jednostki. Ty jesteś przecież inny – wytrwały, mocny i doskonały.
• Nie przejmuj się, że nie masz przyjaciół i hobby. To zbędny balast i przeszkoda na drodze do sukcesu.
• Nie myśl o zabawie. Nie odpoczywaj. Nie dawaj sobie prawa do bycia zmęczonym. Nigdy nie narzekaj

Jeśli chociaż w jednym punkcie odnalazłeś siebie, swoje zachowanie, to najprawdopodobniej możesz znajdować się w grupie osób narażonych na wypalenie zawodowe i stres.

Wypalenie zawodowe nie jest zjawiskiem nowym. Badania nad tzw. syndromem wypalenia zawodowego (ang. burnout syndrom) prowadzone są już od 1974 roku. Terminu tego używa się na określenie konsekwencji stresu w pracy związanego z zawodami zorientowanymi na kontakt z ludźmi i pomaganiem innym np. nauczyciele, lekarze, prawnicy itp.

Paradoks polega na tym, że DZIŚ większość zawodów, które wykonujemy wymaga bliskiego kontaktu z ludźmi – klientami, pacjentami, interesantami, osobami z zespołu i oddawania im swoich emocji, energii i zaangażowania, często bez otrzymywania nagrody, pochwały czy uznania.

Wypalenie zawodowe we współczesnym świecie jest wynikiem rozbieżności między tym, kim jesteś, a tym, co musisz robić! Jego źródłem nie jesteś tylko ty sam, ale również otoczenie zawodowe, w którym pracujesz. 

Możesz próbować zmienić siebie (to kim jesteś i w co wierzysz), możesz próbować zmienić coś w swoim przedsiębiorstwie. Nie zawsze jest to możliwe, bo wiele rzeczy pozostaje poza kręgiem twojego wpływu.

POMÓŻ WIĘC SOBIE – w relacji Ty i Twoja praca!

Dopasuj siebie do tego, czego oczekujesz od pracy i co jest dla ciebie ważne w życiu zawodowym i osobistym. Zastanów się, w jakim kierunku chcesz się rozwijać i czym jest dla ciebie sukces. Przeanalizuj swoje cele i odpowiedz na pytanie, co mogę zrobić, aby być bliżej ich realizacji. Przemyśl, jakie działania mogą ci pomóc w odzyskaniu życiowej równowagi i jak mógłbyś wykorzystać stres, który codziennie towarzyszy każdemu z nas do motywowania siebie.

Jak to zrobić – dowiesz się przyjmując zaproszenie na nasze szkolenie:

„Zarządzanie stresem i automotywacja, czyli jak radzić sobie ze stresem i wypaleniem zawodowym oraz jak zwiększyć swoją motywację”.

Autor:

Do zobaczenia, Agnieszka Olejnik Licencjonowany Trener AVENHANSEN