Każdy z nas ma w życiu takie chwile, kiedy nie wypada pokazać po sobie pewności siebie, a jednocześnie z niej nie zrezygnować. Ważne rozmowy, takie jak chociażby rozmowa o pracę, wymagają zaprezentowania się z jak najlepszej strony, w tym pokazania swej pewności siebie, a jednocześnie skromności.
Czy w obecnych czasach nadal opłaca się być skromnym, czy jest to pożądana cecha charakteru, kiedy wszyscy oczekują od nas przebojowości, odwagi i nieustępliwości?
Obserwując rynek pracy i społeczne relacje można uznać, iż trudno dziś znaleźć osoby skromne. Każdy patrzy na siebie i stara się stawić siebie w centrum uwagi, postawa ta daleka jest od skromności z ukierunkowaniem na swoje potrzeby. W tym kontekście rozgraniczyć należy egocentryzm od buty.
Skromność z pewnością siebie nie idą w parze, osoby z natury skromne są mało przebojowe, raczej nieśmiałe a co za tym idzie brakuje im pewności siebie. Niektórzy uważają, iż do skromności trzeba dojrzeć i owszem można mnożyć przykłady osób, które po osiągnięciu określonego statusu społecznego i zawodowego wykazują dużą skromność. Są i tacy, którzy stawiają tezę o wrodzonej skromności warunkującej swoją postawę życiową negując to, iż tylko osoby przeczące postawie skromności są panami swego losu.
Ostatecznie skromność nie wyklucza pewności siebie i przeciwnie. Bez przeszkód możemy prowadzić rzeczową dyskusję, negocjować wyrażając swoją stanowczość, pewność siebie, przekonanie do swoich racji jak i nie wywyższać się, przechwalać itp. Nie wolno nam mylić pojęć skromności i nieśmiałości. Bardzo często musimy wykazać się umiejętnością sprawienia wrażenia osoby skromnej bo tak wymagają tego okoliczności. Nie wypada chwalić samego siebie i przypisywać sobie doskonałości w imieniu innych podczas rozmowy rekrutacyjnej, jednak opisując siebie, określając własne cechy warto być stanowczym i wyrazić zdecydowanie co do swojej oceny. Co ważne zanim podejmiemy wypowiedź warto zdecydować się na spójność swego stanowiska, decydując się na skromność wypowiedź nie może być niepewna i przeciwnie, podkreślając swoją pewność siebie nie można zapominać o odrobinie skromności. W niektórych sytuacjach skromność nie popłaca i właściwym jest nieskromne pochwalenie się, podkreślenie swych zasług i udziału w sukcesie, projekcie czy organizacji.
Bycie zadufanym także nie popłaca, prawdziwe bogactwo, zwłaszcza bogactwo duchem, to niematerialne bogactwo zdobywają ludzie skromni. Próżność odbierana jest przez rozmówców negatywnie, odpychającą, nawet jeśli jesteśmy osobami kompetentnymi i mającymi wiele do zaoferowania, sposób zachowania się może przeważyć i zniechęcić.
Charakterystycznym zjawiskiem jest sytuacja, kiedy to osoba nie do końca pewna siebie i swojego sukcesu i swojej pozycji prezentuje się bynajmniej nieskromnie dodając sobie co nieco zalet.
W szczególności pewność siebie jest potrzebna w czasie negocjacji handlowych, w podejmowaniu decyzji sprzedażowych i rozporządzających firmą, pracownikami firmy itd.
Nadmierna pewność może być zwodnicza, bowiem każda decyzja niesie pewne ryzyko niepowodzenia, nie wszystko zależy od nas samych i wielu rzeczy w życiu pewni być nie możemy, a los chętnie i szybko weryfikuje plany zbyt pewnych siebie.
Serwis SZKOLENIA.COM
