Wypalenie zawodowe to reakcja organizmu na stres, którego źródłem jest praca. Zniechęcenie i wyczerpanie emocjonalne to podstawowe objawy wypalenia. Specjaliści wymieniają tutaj również nadmierny dystans wobec pracy, problemow zawodowych oraz konfliktowość i niechęć do nawiązywania kontaktów.
Wypalenie zawodowe wiąże się także z poczuciem, ze nie osiągnie się sukcesu zawodowego. Takie osoby przekonane są o braku kompetencji. Początkowo wypaleniu towarzyszu tylko błahe sygnały, które nie różnią się od zwykłych reakcji stresowych. Wkrótce pojawiają się jednak inne: brak apetytu, zakłócenia snu, nadużywanie alkoholu, leków i nadmierne palenie papierosów. Wypalenie zawodowe może dotknąć wszystkich pracujących. Największe ryzyko związane jest z takimi zawodami, jak: menadżer, lekarz, pielęgniarka, nauczyciel, doradca personalny, handlowiec czy psycholog. Ci ludzie wchodzą w intensywny kontakt z drugim człowiekiem.
Kryzys pojawia się zazwyczaj między 3 a 7 rokiem pracy. Przyczyny tkwią w osobowości pracownika, chodzi m.in. o wygórowane ambicje, skłonność do perfekcjonizmu oraz zależność od opinii innych.
Jak zapobiegać wypaleniu?
Trzeba pamiętać, aby rozładowywać stres i zmęczenie. Należy zwracać uwagę na własne potrzeby i aspiracje związane nie tylko z praca. W uzyskaniu satysfakcji zawodowej pomoże zdrowy dystans do obowiązków i podejmowanych zadań. W przypadku nasilania się objawów konieczny jest kontakt z psychologiem.
